Actueel
Maak gebruik van Google maps om je route te plannen.
De stichting zorgde vanaf het begin voor een overkapping voor het publiek. Eerst met een geïmproviseerde tent van hout en zeildoek, daarna volgde een demontabel 6-kantig frame van ijzer. Dit frame werd in 2004 dankzij een gift van de Juniorkamer Zaanstreek vervangen door een aluminium frame + een podium. De stichting zorgde voor een op maat gemaakt tentdoek. Het podium stond los en ieder jaar opnieuw moest er met behulp van zeilen en planken een dak boven het podium gecreëerd worden.
In 2008 werd duidelijk dat deze overkapping zijn langste tijd had gehad; door vandalisme was het tentdoek al diverse malen vernield en gerepareerd. Ook het frame begon scheuren te vertonen. Het frame en doek hebben uiteindelijk nog dienst gedaan tot de zonnewende van 2010.
2009.
Het was het tijd voor een meer permanente oplossing. Buurbewoner en architect Han van Leeuwen ontwierp een prachtig paviljoen, ongeveer op dezelfde plek, mooi tussen de monumentale platanen. Tijdens de Dag van het Park 2009 werd het startschot gegeven voor een publieksactie om fondsen te werven. Met de aankoop van de eerste exemplaren van een set prachtige ansichtkaarten, ontworpen en uitgevoerd door Ed en Ferry Visser en geschonken door de Jeu de Boulers van C'est la Vie gaven de wethouders Piet Bakker en Ronald Ootjers het startsein.
Met een publieksactie alleen kom je er niet. De Koogse machinefabriek Duyvis Wiener viert in 2010 haar 125-jarig bestaan en het gelijknamige fonds wilde voor deze gelegenheid iets doen voor de bevolking van Koog. In 2009 worden de eerste contacten gelegd met de bestuurders van het fonds. Het paviljoen vonden zij een mooie manier om de bevolking mee te laten delen in de feestvreugde en daarmee was de realisatie van het paviljoen binnen bereik gekomen. Naast het Duyvis Wiener Fonds werden er nog een aantal sponsoren gevonden, welke geheel belangeloos hun medewerking verleenden. Spuiterij Protek verzorgde het op kleur brengen van het frame en Jan Ijskes verzorgde met De Coogh de volledige fundering van het Paviljoen.
2010 en 2011.
Bij constructiebedrijf Gouweleeuw werd het volledige frame geconstrueerd. Ondertussen werden er links en rechts nog sponsoren gezocht en gevonden voor een aantal onderdelen van de afwerking. In het voorjaar van 2011 was het eindelijk zover. De bouwplek moest voorbereid worden en met een handjevol vrijwilligers werd de onderlaag bouwrijp gemaakt. een hele klus want de onderlaag bleek te bestaan uit een teerachtige substantie vol met sintels, een soort asfalt wat zich niet zo een, twee, drie liet verwijderen. Vervolgens was het de beurt aan de mannen van Jan Ijskes voor het aanbrengen van de benodigde funderingspalen. Middels proefgaten werd eerst gekeken op welke plekken de wortels van de platanen zich bevonden, want het laatste wat we wilden was schade aan de bomen, die tezamen een prachtige natuurlijke papraplu vormen boven het terras.
Na het afgraven van de toplaag en het aanbrengen van de funderingspalen was het tijd voor het storten van een werkvloer. Helaas ontstond er een verschil van mening met de gemeente over de fundering. Omdat de drie platanen rond de bouwplek de status monumentaal hebben gekregen in het voorjaar van 2011 moesten er extra maatregelen genomen worden om de bomen te beschermen.
Ondanks het feit dat de originele toplaag ook al uit een ondoordringbare massa bestond, moesten we van de gemeente de werkvloer (en dus de geplande fundering) terugbrengen tot een brede rand rondom met een vrij middengedeelte, een niet geplande klus, maar met vereende krachten, waaronder de jongeren die in die week actief waren als begeleiders bij de Huttenbouw, werd het beton los gejekkerd en verwijdert. Op de werkvloer werd een bekisting aangebracht en een heleboel vlechtwerk. Eindelijk kon het beton gestort worden voor de fundering. Omdat het park niet geschikt is voor zwaar verkeer kwam er een behoorlijke lengte pijpen aan te pas om het beton op de juiste plek te brengen, er moest meer dan 20 meter overbrugt worden.
De fundering werd na het storten ingepakt om te voorkomen dat er regenwater op zou komen, maar ook om te zorgen dat het niet te snel zou drogen, wat scheuren tot gevolg zou hebben. Na het uitpakken van het fundament, welke prachtig opgedroogd was, was het tijd om de losse delen naar het park te transporteren.
Tijdens het Koogerpretpark, tevens wijkfeest kon het publiek een indruk krijgen van het nieuwe paviljoen, maar ook van het ontwerp van de nieuwe speeltuin, waar inmiddels ook een aanvang mee was gemaakt. In de daarop volgende week werd de oude speeltuin gesloopt en een prachtige nieuwe speeltuin aangelegd.
Inmiddels is er overeenstemming met de gemeente bereikt over de vloer van het paviljoen. Omdat het midden open moet blijven voor het wortelstelsel van de bomen moet het paviljoen voorzien worden van een zwevende vloer. Deze vloer was geen onderdeel van het oorspronkelijke plan en viel daarmee ook buiten de begroting. Gemeente Zaanstad was gelukkig bereid om deze onvoorziene kosten voor haar rekening te nemen. Langzaam maar zeker begint het paviljoen meer en meer vorm te krijgen.
De race tegen de klok is begonnen. 21 december staat de Zonnewende gepland, de dag waarop we het paviljoen voor de eerste keer willen gebruiken. Tot in de avonduren wordt er doorgewerkt om alles op tijd af te krijgen.. De 21ste nadert en er moet nog veel gebeuren. Onvoorziene zaken spelen een rol, voor heel veel moet ter plekke nog een oplossing gevonden worden. Met nog 3 dagen te gaan is de vloer op 2/3de en is er nog geen podium. Ja, zelfs op de 21ste is er om drie uur 's middag nog géén podium.
Van het dak is het inmiddels duidelijk dat het geen kunstof gaat worden. Het geselecteerde bedrijf heeft niet de know how om het e.e.a in de juiste stijl aan te brengen. Gelukkig vinden we een alternatief bij de firma Prins uit Assendelft, die toezegt binnen ons budget het paviljoen te voorzien van een klassiek zinken dak. Het zal alleen niet meer lukken voor de Zonnewende.
Met kunst en vliegwerk wordt er op de 21ste december een tijdelijk podium gecreëerd. Terwijl de band al aan het soundchecken is, schroeft Gerard de laatste planken aan elkaar. De Zonnewende wordt een zeer geslaagde avond. Hoewel we nog niet klaar zijn, kunnen we het paviljoen gebruiken en met zo'n 350 bezoekers en o.a Cargo op het podium is het een topavond. Bovendien blijkt het Paviljoen over een prima akoestiek te beschikken, iets wat we niet van te voren konden testen.
2012.
Inmiddels zijn we in 2012 aangekomen. Met de fikse stormen zijn de afdekzeilen volledig van het paviljoen losgerukt. Om het hout tegen de vocht te beschermen in afwachten van het zink, wordt het geheel opnieuw voorzien van dekzeilen. En dan is het zover. De dakbedekkers zijn er om het dak te voorzien van een prachtig klassiek uiterlijk. En het blijkt dat de klassieke uitstraling van het paviljoen veel beter tot zijn recht komt met dit dak en het “kunstofdebacle” is dan ook snel vergeten. Op woensdag 4 april is het dan eindelijk zover, Wethouder Lenny Vissers-Koopman en Mirjam van Dijk, directeur van de Koninklijke Duyvis-Wiener openen et DuyvisWiener Paviljoen in het Koogerpark officieel. Een goede reden voor een klein feestje, in aanwezigheid van de vrijwilligers,de sponsoren en vele wijkbewoners. Op het openingsprogramma staan o.a Stadsdichter Bas Husslage en Stadscomponist Mark Nieuwenhuis. Zij hebben speciaal voor de gelegenheid gezamenlijk een mooie compositie gemaakt welke ze deze middag ten gehore brengen.
( bekijk het filmpje op youtube )
Daarna is het de beurt aan Rosann en gitarist Marcel. Ed en Ferry Visser, de ontwerpers van de kaartenset, waar onze fundraising ruim twee jaar eerder mee begon zijn aanwezig met De BlackBox 1, een mobiele zeefdrukkerij, vandaag speciaal voor de kinderen. Zij kunnen zelf een “Vriendje van het Koogerpark” zeefdrukken en daarna versieren.
Bij een project als dit paviljoen zijn heel veel mensen betrokken. Een groot aantal beroepsmatig, maar bij de stichting, zoals altijd ook een groot aantal vrijwilligers, maar ook professionals die méér doen dan de opgedragen taak. Zonder iemand tekort te willen doen zijn er een aantal die genoemd mogen worden. Han van Leeuwen, voor een fantastisch ontwerp en heel veel input tijdens het hele proces. Kees Tempelaar, onze steun en toeverlaat, Ton de Bree, Kees Hofstee, Henk, Joost, Barry, Dave, Raymond, Mariska en Sylvia ( “lekkere broodjes kroket!”) en Gerard Foekema, die een Hell of a Job heeft gehad om de onvolkomenheden van het frame netjes "weg te werken". En al die anderen die op enig momentje hun steentje hebben bijgedragen (of weggedragen, zoals de jongeren van de Huttenbouw), top.
Speciale dank aan: Tom Verkade van het PM Duyvisfonds, voor zijn optimisme in dit langdurige en soms moeizame proces, het Ir. PM Duyvisfonds, Han van Leeuwen, Jan IJskes (De Coogh), Spuiterij Protek, Metaalconstructie Gouweleeuw, Constructiebureau Tentij, Prins Dakwerken en Tmmerbedrijf Foekema. .
Het monument in het Koogerpark is ontworpen door R.Teunissen. De totstandkoming van het monument is met voortvarendheid aangepakt. In de zomer van 1945 is onder de inwoners van Koog a/d Zaan en Zaandijk een inzameling gehouden voor het monument. Snel daarna was het ontwerp gereed en werd de opdracht gegeven aan de steenhouwer om het te maken. In het najaar van 1945 werd met het werk gestart en in februari 1946 was het klaar. Op 5 mei 1946 vond de onthulling plaats.
Op het monument staat een regel uit het Wilhelmus: "Den Vaderlant ghetrouwe blijf ick tot in den doot" (de spelling is in oud-Nederlands). Het volkslied was tijdens de bezetting heel belangrijk voor de Nederlanders. Het was een symbool: een stukje van het vrije Nederland te midden van de vijand.
Het monument in het Koogerpark is opgericht door de voormalige gemeenten Koog aan de Zaan en Zaandijk samen. De ontwerper, R.Teunissen, symboliseert met de voorstelling op dit beeld (een vlag met daaronder de voeten van oudstrijders) dat de verzetsmensen niet vielen uit eigenbelang, maar voor hun vaderland en het leven van anderen.
In augustus 1947 sommeerde de minister van het toenmalige ministerie van OKW (onderwijs, Kunsten en Wetenschappen) verplaatsing naar de Algemene Begraafplaats te Zaandijk. De burgemeester werd belast met de verwijdering van het monument. Ondanks een raadsbesluit is hier echter nooit uitvoering aan gegeven. Het monument staat nog steeds in het Koogerpark. Als de minister zijn zin had gekregen was het monument naar de begraafplaats in Zaandijk verplaatst.
In 2001 is het monument verplaatst naar een andere plek in het park. Door de nieuwbouw van het verzorgingscentrum Parkzicht was de ruimte voor de belangstellenden bij de 4 mei herdenking te klein geworden.
Op het monument staan in totaal 16 namen van mensen die in het verzet zijn gevallen, van wie 11 uit Koog a/d Zaan en 5 uit Zaandijk.
De op het oorlogsmonument vermelde namen;
Leden van de Stijkelgroep uit Koog a/d Zaan:
H. Ero, geb. 10-07-1886 – gefusilleerd 04-06-1943, was eigenaar van de Waakzaamheid.
L.U. Ero-Chambon, geb. 11-02-1891, overleden in concentratiekamp Ravensbruck op 1 januari 1945.
J. Groot, geb. 05-03-1893 – gefusilleerd 04-06-1943 E. Honig, geb. 09-11-1914 – gefusilleerd 04-06-1943.
J. Neuteboom, geb. 29-04-1903 - gefusilleerd 04-06-1943.
D. de Vries, geb. 10-06-1915 - gefusilleerd 04-06-1943
uit Zaandijk:
P.H. de Jong, geb. 06-11-1902 - gefusilleerd 04-06-1943.
De overige personen die vermeld zijn op het oorlogsmonument in het Koogerpark zijn:
uit Koog a/d Zaan:
H. Brandsma, geb.31-10-1917 - overleden in maart 1945, Brandsma was ondergedoken bij de Zaanlandse Scheepsbouw Maatschappij, zijn oom was daar bedrijfsleider, en onderhield in het diepste geheim radiocontact met Engeland. Hij werd echter door de Duitse bezetter gepeild en op heterdaad betrapt. Daarna is hij op lafhartige wijze vermoord.
J.C.G. Eshuijs Jan), geb. 01-12-1912 – gefusilleerd 23-02-1944. Hij behoorde tot de Zaanse KP-groep en is gepakt door verraad.
H.H. Gerssen (Harm), geb. 06-04-1912 – gefusilleerd 23-02-1944. Hij behoorde tot de Zaanse KP-groep en is gepakt door verraad.
J.D.A. Hellema, geb. 24-05-1896 – overleden 10-02-1945. Hellema was betrokken bij de droppings en vervoer van wapens, is daarbij gepakt en neergeschoten in Obdam in de kop van Noord-Holland.
J.J. Heijdra (Joep, Jacobus), geb.09-08-1918 – overleden 23-02-1944. Net als Eshuijs en Gerssen behoorde hij tot de Zaanse KP-groep, en is eveneens gepakt door verraad.
uit Zaandijk:
J.D. Fuykschot, geb. 12-02-1919 – overleden in een tuchthuis 26-04-1945
D. Kleijman Hz., geb.20-01-1886 – omgekomen in een tuchthuis 15-03-1945.
D. Kleijman en J.D. Fuykschot (Johannes, Hans) vervalsten papieren in het bedrijf van Kleijman Litho Zaanlandia in Zaandijk. Op 1 oktober 1943 werden zij gearresteerd.
G. Verdonk, geb. 11-08-1889 – gefusilleerd 13-09-1944. Zijn naam staat ook op het oorlogsmonument aan de Leeghwaterweg, nabij de Zaanse Schans, samen met de Amsterdammers J.P. Barbanson en H.A. Groenendijk, die KP-ers waren, en P.Hartog uit Wormerveer . Landwachters (gewapende NSB-ers, die onder Duitse leiding politiewerk verrichten) hadden Barbanson, Groenendijk en P. Hartog gearresteerd in het veld in hun bootje in bezit van belastend materiaal. Op maandag 11 september 1944 werd een vliegtuig van het Amerikaanse leger aangeschoten. Negen mannen sprongen eruit. Met hun parachutes kwamen zij in sloten of grasland terecht. Verzetsmensen brachten de Amerikanen in veiligheid. De Duitsers eisten dat de Amerikanen werden uitgeleverd.
Omdat dit niet dadelijk gebeurde werden vier leden van het verzet, onder wie Verdonk, gefusilleerd, op de Leeghwaterweg, vlakbij de plek waar nu het monument staat. Bij één van de vier, drogist Verdonk uit Zaandijk, was een parachute gevonden. De Duitsers dreigden dat in Zaandijk 100 of 150 mensen doodgeschoten zouden worden als de Amerikanen niet tevoorschijn kwamen. Het verzet besloot drie van de parachutisten uit te leveren. Van het dreigement is daarna niets meer gehoord. Alle negen Amerikanen hebben de oorlog overleefd.
De officiële onthulling van het monument aan de Leeghwaterweg door wethouder M.J. Hille was op 4 mei 1949.
S. Kwadijk (Siem), geb. 14-04-1902 – vermist. Kwadijk was betrokken bij het communistische verzet.
Bronnen: dit verhaal is gebaseerd op informatie verkregen van Gerard Blees. Verzet en Bezetting aan de Zaan Zaanstreek in bezettingsjaren/ W. Swart www.4en5mei.nl en afkomstig van de site van de HVKZ
De informatie op deze pagina is tot stand gekomen in samenwerking met de Historische vereniging Koog-Zaandijk. 
Op de kaart omstreeks 1817: molen “De Jonge Zwaan” (met nr. 96.), in de volksmond “De Kooger Oud”, stond aan de noordelijke zijde in het park, ter hoogte van de kruising Jonge Zwaanstraat/Koogerhoutpad.
Deze molen werd gebouwd in 1616 als de 2e papiermolen in de Zaanstreek. Hij werd gesloopt in 1855, de droogschuren werden bij molen Het Fortuin geplaatst.
De familie de Wit had de molen van 1716 tot en met 1832 in bezit, de laatste eigenaar was Jan de Wit. De namen van de huidige Jonge Zwaanstraat, het Koogerhout en de Jan de Wittestraat herinneren ons dus zeer herkenbaar aan het verleden van deze plek.
De Dors in de jaren '20 met een rijtje huizen, gebouwd op het voormalige eiland.
Via een bruggetje werd het park tot de jaren ’60 verbonden met het eiland. Het hoge pand op de achtergrond is de Chr. school op de Stationsstraat. In de volksmond wordt het kleine zijstraatje naar het park nog steeds “het eilandje” genoemd. Klaas Molenaar (één van de oprichters van Wastora) werd op dit eilandje geboren en bracht zijn kinderjaren hier door.
De schenking en de aanleg van het Koogerpark
Op 9 december 1925 schonk mevr. Wed. A. Honig-Kluyver (fam. van Stijfselfabriek de Bijenkorf) haar huis + de bijbehorende percelen grond (weiland), ter waarde van fl. 13.000, - aan de gemeente Koog aan de Zaan, voor het aan te leggen Kooger Wandelpark. Dankzij haar daad kan men nu nog steeds genieten van 1,75 ha. openbaar groen te midden van fabrieken en bebouwing. Bij de schenking werd bepaald dat de grond te allen tijde de bestemming parkgrond moest hebben. De gemeenteraad startte een inzamelingsactie t.b.v. de aanlegkosten van het park. Door diverse gulle gaven van industriëlen en burgers kwam het benodigde bedrag, groot fl. 35.000, - bijeen.
De hr. J.R. Koning, tuinarchitect van de gemeente Amsterdam, tekende voor het ontwerp. De firma Copijn verzorgde de aanleg. Een aantal gedeelten van het park verkeren nog in de originele staat (plateau met Theehuis, gebogen pad langs het rozenperk, de rechte paden die het park doorkruizen).
“Het huis met den ijzeren brug”
Het geschonken huis ("het huis met de ijzeren brug" gebouwd omstreek 1790) van mevr. Wed. A. Honig Kluyver is uiteindelijk, na een heftige strijd, verplaatst naar de Museumlaan. Het moest wijken om de toegang tot het park breder te kunnen maken. Het huis is sinds 1928 in gebruik als Molenmuseum. Door de naast het park gelegen Doopsgezinde pastorie aan de Hoogstraat (nu dierenarts Schut) werd nog een aantal meters grond geschonken om zo de ingang van het wandelpark nog aantrekkelijker te maken.
Toentertijd had de gemeenteraad van Koog aan de Zaan weinig oog voor de waarde van het geschonken pand. Men besloot unaniem, tot tweemaal toe, om het pand te slopen maar dankzij het verweer van een aantal betrokken burgers en Stichting Hendrick de Keijzer heeft men dit weten te voorkomen.
Ook dreigde de architect van het park, de heer J.R. Koning, zijn werkzaamheden te beëindigen indien de sloopplannen door zouden gaan. Dankzij de inspanningen van deze betrokken mensen kunnen we nu nog steeds genieten van dit prachtige pand.
De opening van het Kooger Wandelpark
Op 23 juli 1926 was het dan zover: het Kooger wandelpark werd officieel geopend. Burgemeester W.F.G.L. Driessen en de heer M.K. Honig van Stijfselfabriek De Bijenkorf onthulden de door de gemeente geschonken bloembak op sokkel als dank aan de firma Honig voor de schenking van het park. De bloembak met de inscriptie: “uit water, aarde en vuur ben ik geboren” bevatte 2 gedenkstenen. Eén was het handelsmerk van het bedrijf (een bijenkorf) en de ander vermeldde het feit van de overdracht. In 1967 werd de bloembak helaas door onverlaten kapot geslagen. Ook werd een speciaal voor de gelegenheid geschreven gedicht (auteur T. Boot) voorgedragen.
Dit gedicht is, dankzij de stichting Koogerpark, nog te lezen op de plaquette op de deur van het Theehuis, geheel onderaan deze pagina vind u een afbeelding.
De IJsbaan en Parkzicht
Het ijsbaanterrein maakte oorspronkelijk geen deel uit van het park maar werd er later aan toegevoegd. IJsbaanvereniging Juliana moest vanwege de bouw van het Coentunnelwegviaduct naar het park verhuizen. De nieuwe baan was veel kleiner dan de oude waardoor het helaas niet meer mogelijk was om volgens de voorgeschreven regels wedstrijden te organiseren.
In 2000 werd de voormalige gemeentelijke kweektuin bij het park gevoegd. Deze is sindsdien in gebruik als honden uitrenplaats. Om het bejaardentehuis Parkzicht te beter te kunnen ontsluiten heeft men De Jonge Zwaanstraat dwars door het park aangelegd. Ook heeft men parkgrond opgeofferd om eerst het bejaardentehuis en daarna het seniorencomplex te kunnen plaatsen.
De muziektent & programmering
Op 04 juli 1927 werd de muziektent in gebruik genomen. Hier vonden in de loop der jaren tal van concerten en opvoeringen plaats.
Sommigen waren zeer bijzonder zoals bijv. de Midzomernachtsdroom in 1937 waaraan 8 toneelverenigingen, 5 zangverenigingen, een gymvereniging en het Zaans Symfonieorkest deelnamen. In totaal werd deze voorstelling 5 maal opgevoerd.
Door gebrek aan programmering en onderhoud werd in 1971 de muziektent gesloopt om plaats te maken voor een kinderbadje, dat vervolgens bij de grote renovatie van 1999 werd verwijderd. Op deze plaats ligt nu de vijver met sinds 2001 een fontein geschonken door de firma E.D.G. De Stichting Koogerpark heeft de traditie van toneel- en muziekuitvoeringen in het park weer opgepakt, sinds 1999 zijn er elk jaar diverse muzikale evenementen en is er een toneelmanifestatie. Ook werd ter ere van het 80- jarig jubileum in 2006 de Midzomernachtdroom drie maal opgevoerd.
Het Theehuis
Op het terras werd door leerlingen van de ambachtsschool in Krommenie het theehuis gemaakt. De exacte datum van plaatsing is niet bekend, maar gezien de stijl; een zeskant met diverse stijlkenmerken uit de Amsterdamse school, zal het ongeveer 1930 geweest zijn. Voor de oorlog werd het theehuis o.a. uitgebaat door de eigenaar van De Waakzaamheid: de heer H. Breeuwer. In 1951 is het theehuis hersteld en verplaatst. In 2001 is het door de stichting en de gemeente zowel van buiten als van binnen geheel gerestaureerd.
Het Verzetsmonument
Het Verzetsmonument stond oorspronkelijk bij de ingang Hoogstraat en werd ontworpen door de heer R. Teunissen. Het dateert uit eind 1946 en was bedoeld voor zowel de Koog als Zaandijk. In 1947 sommeerde de minister van OKW (Onderwijs, Kunst en Wetenschappen) het monument te verplaatsen naar de begraafplaats van Zaandijk. Ondanks een daartoe strekkend raadsbesluit is het monument op zijn plek blijven staan. In 2001 is het monument vanwege ruimtegebrek bij de 04 mei herdenking verplaatst naar De Jonge Zwaanstraat Meer informatie over het monument vind U hier.
Kunst in het park
Het beeld “Veulen” (1975), gemaakt door Louis Paul (1947) werd na een verzoek vanuit de Stichting Koogerpark geplaatst in 2001. Het beeld lag in de opslag en werd na restauratie op een nieuwe, hoge sokkel geplaatst ter voorkoming van vandalisme. Het beeld “Vrouw met stola” (jaartal onbekend), gemaakt door Peter Hermanus d’Hont is sinds 1966 in het park te bewonderen. In Bilthoven en Nijmegen staan nog twee exemplaren van dit beeld. In het in 1971 door de firma Honig geschonken kinderbadje was een walviskop van beton aangebracht. De ontwerper hiervan was de heer P.C. van Dongen. Het badje werd in 1999 gesloopt.
De Stichting Koogerpark
Uit onvrede over de slechte staat van het park richtten A. Steemers, J. Steemers en L. v.d. Berg, allen woonachtig in de Jan de Wittestraat, op 27 mei 1992 de stichting Koogerpark op. In het begin hield de stichting zich vooral bezig met het plegen van onderhoud aan het verwaarloosde groen en het communiceren met gemeente Zaanstad. Eenmaal per jaar organiseerde de stichting vanaf 1993 een culturele avond voor haar donateurs. In 1999 werd er, ter ere van de grootscheepse renovatie van het park, een heropeningfeest georganiseerd. Sindsdien werden en worden er elk jaar meerdere culturele- en maatschappelijke activiteiten voor jong en oud georganiseerd. In 2006 gaf A. Steemers de voorzittershamer over aan M. de Haas.
Firma Duyvis Wiener schenkt een nieuw paviljoen
De stichting zorgde vanaf het begin voor een overkapping voor het publiek. Eerst met een geïmproviseerde tent van hout en zeildoek, daarna volgde een demontabel 6-kantig frame van ijzer. Dit frame werd in 2004 dankzij een gift van de Juniorkamer Zaanstreek vervangen door een aluminium frame + een podium. De stichting zorgde voor een op maat gemaakt tentdoek. Dankzij een genereuze gift van het Ir. P.M Duyvisfonds ter ere van het 125- jarig bestaan van de koogse machinefabriek DuyvisWiener en diverse sponsoren is in het voorjaar van 2012 het nieuwe permanente Duyvis Wienerpaviljoen geopend.
Het Koogerpark was, is en blijft een prachtige ontmoetingsplek voor de burgers van oud-Koog, dankzij de sponsoring van het bedrijfsleven en de inzet van vele betrokken vrijwilligers uit de wijk!
Met dank aan: De Zaansche Molen, Gemeente Archief Zaanstad, St. Koogerpark.
.
Uiteraard staat het een ieder vrij om gebruik te maken van het prachtige park en gelukkig gebeurt dit ook dagelijks. Regelmatig bereiken ons verzoeken om gebruik te mogen maken van het theehuis, het paviljoen of een ligplaats aan de steiger. Dit is beperkt en onder strikte voorwaarden mogelijk. Lees hieronder wat er mogelijk is en hoe het e.e.a. werkt.
